Oorlogswinter
Samenvatting
Michiel van Beusekom, een jongen van 15 jaar, komt uit het dorp de Vlank, waar zijn vader burgemeester is. Michiel helpt zijn moeder met het verzorgen van voorbijtrekkende kennissen, die bij hen overnachten. Deze mensen zijn op weg naar het oosten voor voedsel.
Op een ochtend komt Dirk, de buurjongen van Michiel, naar Michiel toe omdat hij hem onder vier ogen wil spreken. Dirk vertrouwt Michiel toe dat hij samen met een aantal anderen een distributiekantoor gaat overvallen. Als deze overval misgaat moet Michiel een brief naar Bertus van Gelder (“Bertus Hardhorend”) brengen. De overval mislukt en Dirk wordt gevangen genomen.
De volgende ochtend wil Michiel de brief naar Bertus brengen, maar hij komt hier niet aan toe omdat hij Schafter tegenkomt, wie hij niet vertrouwt. De volgende dag krijgt Michiel te horen dat de Duitsers Bertus hebben gearresteerd. Michiel verdenkt Schafter van verraadt, of denkt dat Dirk het verteld heeft nadat hij gemarteld is. Michiel besluit de brief zelf te lezen en ontdekt dat Dirk een gewonde Engelse piloot (Jack) in het Dagdalerbos verborgen houdt welke verzorgd moet worden. Michiel besluit deze taak op zich te nemen. Om de dag gaat Michiel naar Jack toe om hem eten te brengen. Maar de wond van Jack wil niet goed genezen. Omdat de zus van Michiel, Erica, leerling-verpleegster is geweest besluit hij haar in te schakelen. Vanaf dat moment houdt ook Erica zich bezig met de verzorging van Jack. Jack leert steeds beter Nederlands en Erica en Jack worden verliefd op elkaar.
Later vinden de Duitsers een dode soldaat in het bos. Omdat niemand bekent deze soldaat gedood te hebben schieten de Duitsers vijf gijzelaars neer. Eén van deze gijzelaars is de vader van Michiel. Deze gebeurtenis doet Michiel besluiten om er alles aan te doen om deze oorlog in het nadeel van de Duitsers te helpen beëindigen. Zo zet hij twee joden, vader en zoon Kleerkopper, de IJssel over met behulp van het paard en wagen van een barones. De Duitsers willen de barones later arresteren, maar zij verzet zich tot de dood. Deze gebeurtenis leidt ertoe dat Michiel Schafter nog minder vertrouwd, omdat hij Schafter tegen kwam op de dag dat hij de twee Joden de IJssel overzette.
Dirk weet uiteindelijk te ontsnappen, maar is na zijn martelingen ernstig gewond geraakt. Hij komt naar de schuilplaats, zodat Michiel ook Dirk kan verzorgen. Tijdens de gesprekken met Dirk in de schuilplaats komt Michiel erachter dat Dirk en Jack degene waren die de Duitse soldaat hadden vermoord. Zij hadden hem echter in een parachute gewikkeld, zodat de Duitsers zouden denken dat hij vermoord was door een piloot. Wanneer het lijk in een parachute gewikkeld zouden zijn, zou niemand uit het dorp de schuld krijgen hadden ze bedacht. Michiel vertelt dat deze parachute niet meer om het lichaam gewikkeld zat toen de Duitsers hem vonden. Hij neemt het Dirk en Jack niet kwalijk. Met Jack begint het intussen steeds beter te gaan, waardoor hij weer graag mee wil vechten met de oorlog. Michiel verzint een plan om Jack weg te smokkelen, maar heeft hiervoor wel de hulp nodig van ‘oom Ben’.
‘Oom Ben’ zou Jack ophalen om hem mee te nemen naar een contactadres. Op ditzelfde moment beseft Michiel dat Ben de verrader is. Michiel was namelijk thuis achter de schuur om houtjes te hakken. Op een gegeven moment hoort hij zijn moeder en broertje (Jochem) die in de schuur zijn heel duidelijk met elkaar praten. Op dat moment beseft Michiel zich dat ‘oom Ben’ zijn gesprek met Dirk waarin Dirk vertelde over de overval had kunnen afluisteren. Daardoor wist Ben ook dat Michiel een brief naar Bertus zou moeten brengen, wat verklaarde waarom Bertus was opgepakt voordat Michiel de brief had kunnen brengen.
Ook had Michiel Ben verteld over de twee joden die hij over de IJssel had gezet, waarna de Duitsers de barones die hem hierbij geholpen had, hadden willen arresteren. Ben blijkt achter de Duitsers te staan en is de grote verrader in het dorp. Michiel besefte zich dit en gaat zo snel mogelijk naar Jack en Ben toe om Ben tegen te houden. Hij is net op tijd en vertelt Jack dat Ben onderweg was om hem regelrecht naar de Duitse kazerne te brengen. Ze besluiten Ben mee naar de schuilplaats te nemen. In de schuilplaats vinden ze de bewijzen van het verraad van Ben: onder andere een brief van de SS waarin Ben werd uitgenodigd om de Engelse piloot af te leveren in de kazerne van de Vlank.
Michiel, Jack en Dirk besluiten Ben aan het ondergrondse verzet over te leveren. Tijdens deze overlevering ontsnapt Ben, maar tijdens deze ontsnappoging sterft hij door een luchtaanval op een munitiewagen, die ontploft. Twee dagen later komen de bevrijders de Vlank binnen gereden.
Na de oorlog komt Michiel erachter dat hij Schafter al die tijd verkeerd heeft ingeschat. Schafter heeft al die tijd joodse onderduikers verborgen en probeerde alleen de Duitsers te vriend te houden omdat hij merkte dat de Duitsers hem begonnen te verdenken. Aan het einde van het verhaal komen Michiel en Dirk erachter dat Gert (iemand die ook in het ondergrondse verzet zat) de parachute van het lijk had gepakt. Michiel en Dirk besluiten niet aan Gert te vertellen wat dit voor gevolgen heeft gehad. Michiel komt tot de conclusie dat maar één ding zin heeft: tegen de oorlog vechten.
Hoofdpersonen
Mening
Ik vond dit een leuk en realistisch boek. Zelf ben ik ook veel gedesinteresseerd in de oorlog van daar mijn keuze om dit boek te lezen. Tevens vond ik het ook een spannend boek.
Auteur
Jan Terlouw
Altijd al willen weten wie er nu achter die mooie boeken zoals bijvoorbeeld Oorlogswinter en Pjotr zat? Lees dan snel deze tekst. Wie is deze schrijver nou echt, hoe is hij begonnen met schrijven en wat voor boeken schrijft hij precies?
Jan Terlouw werd in 1931 in Kamperveen geboren. Hij was de oudste zoon en had nog twee broers en twee zussen, zijn vader was dominee. Als kind is hij vaak verhuisd, zo woonde hij bijvoorbeeld in de Veluwse dorpen Garderen en Wezep. Beide dorpen hebben later model gestaan voor zijn boeken.
In 1948 gaat hij in Utrecht wis- en natuurkunde studeren. Daarna verrichte hij dertien jaar lang natuurkundig onderzoek in Nederland, Amerika en Zweden.
In 1956 trouwde hij met Alexandra van Hulst en ze kregen drie dochters en een zoon. Omdat hij aan zijn kinderen altijd van die prachtige verhalen vertelde, moedigde zijn vrouw hem aan om die verhalen te publiceren. Zijn vrouw las de verhalen en corrigeerde ze en daarna stuurde hij de verhalen zelf naar kinderboekenschrijver Paul Biegel om te vragen wat hij ervan vond. Deze gaf hem het advies om eens een boek te schrijven. In 1970 kwam zijn eerste boek uit: De avonturen van oom Willibrord, dit was een verzameling van de verhalen die hij aan zijn kinderen vertelde.
Toen hij in 1966 lid werd van het toen net opgerichte D’66, was dat het begin van een lange politieke carrière. Eerst zat hij voor deze partij in de Tweede Kamer, later werd hij de leider van deze partij en ook is hij korte tijd minister van economische zaken geweest.
Hij heeft veel prijzen gewonnen met zijn boeken, zo won hij in 1972 de gouden griffel voor ‘Koning van Katoren’, in 1973 een gouden griffel voor ‘Oorlogswinter’, in 1990 de prijs van de Nederlandse kinderjury voor ‘Kunstrijder’ en in 2000 de tip van de jonge jury voor ‘Eigen rechter’.
In zijn boeken probeert hij te laten zien dat er mensen zijn die hun macht verkeerd gebruiken. Zij proberen anderen te onderdrukken. In een aantal van zijn boeken komen niet-bestaande landen voor, daarin speelt zich het spel van macht en onderdrukking af. In zijn boek ‘Oorlogswinter’ wil hij laten zien dat een oorlog niet iets spannendst of iets heldhaftigs is, maar een onmenselijke situatie.
De eerste eis die Jan Terlouw aan een jeugdboek stelt is dat het boeiend moet zijn, verder wil hij graag een boodschap brengen. Hij wil graag leerzame boeken voor jongeren schrijven maar hij wijst ontspannende boeken niet af, maar hij voelt het meest voor boeken met een bepaalde bedoeling. Jongeren moeten er volgens hem iets in kunnen herkennen: van zichzelf, van hun wereld. Het moet geschreven zijn vanuit de denkwereld van nu, met het taalgebruik van nu.
In zijn boeken probeert Jan Terlouw dus duidelijk te maken wat volgens hem beter zou moeten in de maatschappij. In zijn boek ‘Oorlogswinter’ laat hij bijvoorbeeld zien dat de oorlog niet altijd zo leuk is als het wel niet lijkt in al die verhalen.
Maak jouw eigen website met JouwWeb